Wat een feest was dit. Gisteren was de zomereditie van de ontwikkeldag voor mannen: Into the Wild. Een hele dag in de tuin. Buiten. Het begon bewolkt. Daarna ging het onstuimig waaien. Volgde er totaal onverwacht een regenbui. En in de avond brak een prachtige zomerse avondzon – het licht – in vol ornaat door. Het weer liet ons precies zien hoe ons proces gedurende de dag verliep.
Omschakeling.
Er was eerst tijd nodig voor de deelnemers om aan te komen en de overgang te maken van het drukke leven wat vanalles van je vraagt, naar een dag vol aandacht en ruimte voor jezelf. Want dat is wat we vaak niet gewend zijn. Vertragen. Rust en tijd nemen om je te bezinnen. Op (zelf)onderzoek gaan. De onrust, de wiebeling, het onbekende en de weerstand die je daarin tegen kunt komen maakt dat we dat vaak vermijden.
Onontgonnen gebied.
En toch. Precies daar is het gebied waar te ontdekken en te leren valt. Als een blinde vlek of een schaduw waar je het licht op laat vallen. Wat al bekend is weten we al. Geeft minder ruimte tot groei. Juist dit onbekende of liever niet te kennen gebied verrijkt. Maakt ons ruimer, bewuster en grootser als mens. Meer van onszelf kennen maakt dat we het totaal van onszelf meer kunnen inzetten en benutten.
Door het onstuimige gebied trekken
Nou… en als we dan door dat wiebelige, spannende gebied heen struinen – waar het onstuimig en regenachtig was – dan kom je ook bij dat ongemak, het niet weten, het verstrikt raken en de vernauwing. Juist daar in zijn maakt dat je letterlijk kunt gaan ervaren wat je wel wilt en juist niet meer wilt. In mijn werk, werk ik daarin heel ervaringsgericht. Juist ook voorbij de woorden. Zodat je met alles van jou kunt ervaren wat je verlangt en wat je weerhoudt.
Doorbreken.
En als in dat onstuimige gebied een verlangen wordt aangeraakt, dan breekt de zon door. Maximaal. Letterlijk aan de hemel toen we in het programma hier aanbelandde. Maar bovenal figuurlijk op de gezichten van de deelnemers. Het is zo prachtig en zo krachtig wat er dan aan verandering waarneembaar is. Hoe de mensen vrijer zijn. Meer ontspannen. Opener. Speelser. Milder. Kwetsbaarder. Het was er allemaal. Het kwam allemaal tevoorschijn!
Zoals de zon gaat schijnen na een onstuimige bui, zo breekt het volle licht in ons mensen door als we ook de schaduw in onszelf aan durven kijken.
Vervuld.
En zo kijk ik dankbaar en vervuld terug. Dankbaar voor de enorme welwillendheid en openheid van deze groep mannen om dit onderzoek zo vol in te gaan. Man!
Dankbaar voor Ronald aan mijn zijde die zijn eigen kracht steeds verder ontdekt.
Dankbaar voor deze plek waar ik kan wonen en werken. Mensen zo vol welkom kan heten.
Dankbaar voor dit werk. Wat ik zo van nature kan doen. Wat een zegen!
Langzaam ben ik aan het uitrollen richting de zomervakantie. En deze dagen zo aan het eind van het schooljaar, zijn dan de dagen met een gouden randje!
Geprikkeld?
Lees jij dit en denk je… Nou dat wil ik ook! In een groep gelijkgestemden. Buiten. Aandacht voor jouw eigen natuur. Het natuurlijke in jou. Of voel je juist wat spanning en wil je desondanks dit gewoon eens uitproberen? Ieder seizoen staat er een ontwikkeldag Into the Wild voor de mannen gepland. De volgende dag is in de herfst. Op 13 oktober 2022.
Voor meer informatie zie de agenda op mijn website, de uitnodiging van dit programma of neem gerust vrijblijvend contact op. Je bent van harte welkom! Into the Wild!
Je ontwikkelen in de natuur. Dat is Andere Koek!
Met liefs,
Rianne
